Przypisy
powinny być opracowane jednolicie, zwięźle i krótko. Każdy z nich zaczynamy
wielką literą, kończymy kropką.
Do
przypisu kieruje zawarty w tekście głównym odnośnik (odsyłacz).
Najczęściej odnośnikami są kolejne liczby, zapisane cyframi arabskimi,
podwyższone o pół stopnia w odniesieniu do tekstu.
Przypisy powinny być złożone czcionką mniejszą
od czcionki tekstu głównego.
Odnośnikami
mogą być małe litery lub znaki graficzne (np. gwiazdka). Ten sposób jest
jednak mało czytelny, a w związku z tym rzadko stosowany.
Wydana w lipcu 2002 r. norma PN-ISO 690.
Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura zastępuje
dotychczas obowiązującą PN-79/N-01222.07 Kompozycja wydawnicza
książki. Bibliografia załącznikowa (wyd.3 z 1994 r.)
