Załączniki

W załącznikach stanowiących odrębny rozdział na końcu pracy (czasem drugi tom) należy zamieścić materiały źródłowe obciążające objętość tekstu

  Mogą to być na przykład:

•Wykazy pomierzonych drzew

•Zestawienia obserwacji zwierząt

•Bazy danych z tropień

•Zdjęcia fitosocjologiczne

Rysunki i fotografie ilustrujące omawiane zagadnienia (nie będące wynikami)

Rekrutacja w każdej branży

Rekrutację pracowników, współpracowników dokonuje się w każdej branży. Jeden z przykładów, jak mogą się kompromitować kandydaci do pracy można znaleźć na stronie https://pisanie.waw.pl/?p=93
Polecamy lekturę.

W zależności od potrzeb firmy wybierane są różne formy rekrutacji zewnętrznej.

Wybór dokonywany jest wtedy z o wiele większej puli talentów niż przy naborze wewnętrznym. Najbardziej popularną formą są ogłoszenia prasowe i referencje. W niektórych dziadzinach sprawdzają się także agencje pośrednictwa pracy i giełdy pracy.

W przypadku dużych firm, wśród głównych i najbardziej efektywnych źródeł rekrutacji wyróżnić należy:

• kandydatów będących jeszcze uczniami lub studentami, którzy stanowią bodaj najbardziej atrakcyjną grupę, gotową do długofalowego współdziałania i do przygotowywania się - właśnie w okresie studiów - do przyszłych ról zawodowych. Pełne przygotowanie odbywa się w formie: praktyk, wykorzystania materiałów źródłowych firmy do przygotowania prac dyplomowych, powiązania tematyki tych prac z potrzebami przedsiębiorstwa, uczestnictwa w różnego typu akcjach "otwartych drzwi", uczestnictwa w konkursach, np. na najlepszą pracę dyplomową z danej dziedziny organizowanych przez to przedsiębiorstwo, na najlepszego kandydata (nagrodą jest staż i oferta pracy);
• kandydatów poszukujących pracy, dla których podjęcie zatrudnienia w danej firmie zaspokaja aspiracje zawodowe i którzy gotowi są albo czekać na propozycje, albo podjąć pracę gdzie indziej i skorzystać z oferty wówczas, gdy zostanie ona sformułowana (baza danych o kandydatach); 
• potencjalnych kandydatów z innych firm, rozpoznanych jako wartościowych, do których można skierować propozycję z chwilą powstania szansy zatrudnienia (taką grupę stanowią np. dealerzy lub doradcy inwestycyjni).

Przykładem zastosowania metody rekrutacyjnej opartej na rywalizacji i selekcji może być konkurs dla kandydatów. Jednak po podjęciu pracy młodzi pracownicy powinni być objęci specjalnym programem ("ścieżka rozwoju") dającym młodym ludziom poczucie bezpieczeństwa i współpracy z firmą. Dla pozyskanych w ten sposób kandydatów można wprowadzić system mentorski.

W ostatnich latach pojawiło się jeszcze jedno źródło pozyskiwania pracowników: fuzje i przejęcia. W zależności od celów i charakteru transakcji różnie przebiegają procesy społeczne, przy czym zawsze rodzą obawy przed ogromnymi zmianami w życiu zawodowym i prywatnym wszystkich pracowników. Potencjalne źródła stresu związanego z fuzją obejmują utratę poczucia odrębności i pewności pracy oraz zmiany personelu i zasad pracy, co powoduje kulturowe wyobcowanie.

W sytuacji łączenia się firm szczególnego znaczenia nabierają efektywne metody diagnozowania kompetencji zawodowych.

Przypisy

Przypisy literaturowe i dygresje zamieszcza się na dole strony (Times New Roman, 10 pkt., kursywa), numerowane automatycznie z linią oddzielającą od tekstu zasadniczego. Zasady pisowni przypisów są następujące:

a) w wypadku pozycji powoływanej po raz pierwszy należy podać: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł pracy; wydawnictwo, miejsce i rok wydania, stronę. Na przykład:

¹ K. Kowalski: Rachunek kosztów w praktyce. PWE, Warszawa 1998, s. 287.

b) w wypadku pozycji napisanej przez kilku autorów należy podać: inicjały imienia i nazwiska autorów, tytuł pracy, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, stronę. Na przykład:

¹K. Kowalski, J. Nowak, P. Wiśniewski: Rachunkowość zarządcza. PWP, Warszawa 2004, s. 387.

c) w wypadku, gdy autorami pozycji jest więcej niż czterech autorów przykład przypisu jest następujący:

K. Kowalski, J. Nowak i inni: Rachunkowość podatkowa. PWP, Gdańsk 2004, s. 27.

d) w wypadku pracy zbiorowej w pierwszej kolejności podaje się inicjał imienia i nazwisko autora rozdziału, a następnie tytuł książki, inicjał imienia i nazwisko redaktora, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, stronę, na przykład:

¹ K. Winiarska: Rachunek kosztów w warunkach inflacji, w: Rachunek kosztów, red. K. Sawicki, PWE, Warszawa 1999, s. 117.

e)  w razie kolejnych powołań tej samej pozycji obowiązuje następująca zasada:

¹ K. Kowalski: Rachunek kosztów.,. poz. cyt., s. 289.

Dwa pierwsze słowa tytułu

f) w wypadku artykułów z czasopism podaje się: inicjał imienia i nazwiska autora, tytuł artykułu, tytuł czasopisma ujęty w cudzysłów oraz rok wydania, numer czasopisma, stronę, na przykład:

² Z. Bielski: Zmiany w rachunkowości w 2004 roku. "Rachunkowość" 2004, nr 12, s. 667.

g)  jeżeli pozycja jest powoływana kolejno po sobie, przykład przypisu jest następujący:
⁷ K. Kowalski: Rachunek kosztów ... poz, cyt., s. 289.

⁸ Tamże, s. 289.

h) w wypadku korzystania z przepisów prawa (aktów normatywnych) należy podać: rodzaj aktu prawnego (ustawa, rozporządzenie, zarządzenie), datę wydania, tytuł oraz numer Dziennika Ustaw i pozycję). Na przykład:

¹ Ustawa z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości, tekst jednolity Dz.U. z 2002, nr 76, poz. 694, ze zm., art. 5.

i) w razie kolejnych powołań na przepisy prawa obowiązuje następująca zasada:

¹ Ustawa o rachunkowości... poz. cyt., art. 3.

 j) w wypadku powoływania się na gazetę codzienną układ przypisu jest taki sam, jak dla artykułów, na przykład:

¹ J. Nowak: Kolejne zmiany w ustawie o rachunkowości. „Rzeczpospolita" 2004, nr 123, s.4.

k) jeżeli korzysta się z materiałów wewnętrznych badanej jednostki, treść przypisu jest następująca:

³ Analizo bilansu w latach 2002-2004, materiały wewnętrzne spółki D, maszynopis powielony, Szczecin 2004, s. 12.

l) w wypadku korzystania z roczników statystycznych przykład przypisu jest następujący:

¹ Rocznik statystyczny GUS. Warszawa 2003, s. 40, tabela 25.

ł) w wypadku korzystania z zasobów internetowych przypis jest następujący:

 

Wymogi edytorskie cv

Rozmiar papieru A4

Marginesy: lustrzane, górny, dolny 2,5 cm, wewnętrzny 3,5 cm, zewnętrzny 2 cm.

Odstęp: 1,5 linii.

Wyrównywanie tekstu: justowanie (dotyczy treści). Włączone dzielenie wyrazów.

Czcionka: Times New Roman. Wielkość czcionki, którą pisana jest treść 12 pkt.

Numeracja stron rozpoczynająca się od pierwszej strony spisu treści umieszczona na dole strony przy marginesie zewnętrznym. Numery arabskie, czcionka Times New Roman 12 pkt.

Tytuły rozdziałów: czcionka Times New Roman 16 pkt. pogrubiona. Wyrównywanie do środka strony. Nad tytułem umieszczony tekst: Rozdział 1. Po tytule rozdziału dwie wolne linie.

Tytuły podrozdziałów: czcionka Times New Roman 12 pkt. pogrubiona. Wyrównywanie do lewej strony. Bez wolnej linii po tytule podrozdziału.

 
Przypisy dolne pisane czcionką Times New Roman 10 pkt., umieszczane na dole strony. Przypisy numerowane liczbami arabskimi, numeracja ciągła w całej pracy.

Tabele, rysunki, schematy, wykresy itp. numerowane dwustopniowo, np. Tabela 2.1., pierwsza cyfra oznacza numer rozdziału, a druga kolejny numer tabeli w tym rozdziale.

Tytuł obiektu za numeracją, całość pisana czcionką Times New Roman 12 pkt. pogrubioną, umieszczona nad obiektem, wyrównana do lewego marginesu.

 
Równania matematyczne wyśrodkowane, pisane czcionką Times New Roman 12 pkt., numeracja podawana w nawiasach okrągłych (…) wyrównanych do prawego marginesu, w tej samej linii. Zasady numeracji dwustopniowej analogiczne jak w przypadku pozostałych obiektów.

Źródło pochodzenia tabeli, rysunku, wykresu lub równania itp. umieszczone pod obiektem, tekst wyrównany do lewego marginesu, czcionka Times New Roman 10 pkt.